Nauka jaką jest historia sztuki wywodzi się z zakresu szeroko dziś rozumianych i bardzo mocno rozwijanych oraz rozpowszechnionych dyscyplin nauk humanistycznych. Przedmiot, na jakim bazuje ta nauka to nic innego jak sztuki wizualne, które uwzględniane są częstokroć w ujęciu historycznym. Jako dzieła historii sztuki rozumie się szereg rozmaitych wymiarów historii- historię rzeźby, historię sztuki użytkowej- sztuka stosowana, historię architektury oraz historię malarstwa. Ponadto nie zapominajmy też o tym, iż klasyczna forma historii sztuki zawęża się do malarstwa, architektury kontynentu europejskiego na etapie od ery paleolitu do czasów współczesnych, podobnie z rzeźbą. W skład historii sztuki klasycznej wchodzą także zagadnienia odnoszące się do sztuki obu kontynentów amerykańskich. Jeżeli chodzi natomiast o historię sztuki w wymiarze naukowym, jako kierunek wykładany na uczelniach wyższych, to po raz pierwszy stworzona została katedra historii sztuki w roku 1813. Powstała ona na uniwersytecie w Getyndze. Niemniej jednak znawcy dziejów rozwoju tej dyscypliny, są zdania, że historia sztuki zaczęła się rodzić w okresie już czasów starożytnych. Mowa tu początkach piśmiennictwa zajmującego się tą gałęzią wiedzy. Ponadto historia sztuki w cennym dla dorobku kulturowo-cywilizacyjnego ludzkości zrodziła się w czasach renesansu. Bardzo zasłużonym w krzewieniu tejże nauki okazał się Johann Joachim Wincelmann, który opracował historię sztuki starożytnej w postaci swego wybitnego dzieła Geschichte der Kunst des Altertums. Wydawane zostało ono w 1764 roku. Początki historii sztuki w naszym kraju natomiast wiążą się przede wszystkim z pojęciem tak zwanego starożytnictwa czyli publikacji i artykułów jakie przygotował na temat zwłaszcza Krakowa – Ambroży Grabowski.
Źródło: